جام جهانی تمام شد و اسپانیا قهرمان جام جهانی شد. دیگو فورلان به عنوان برترین بازیکن این جام لقب گرفت که واقعا استحقاقش را داشت.
تصمیم گرفتم گوشه ای از خبری که در مورد این بازیکن بر روی سایت DW قرار گرفت را ترجمه و در اختیار شما قرار دهم.
دیگو فورلان: فوتبالیستی متفاوت
وقتی دیگو فورلان با خواهرش به جایگاه مصاحبه می روند، دیگو باید میکروفون را برای او نگه دارد. "الخاندرو فورلان" حرفی برای گفتن دارد.
او که بر روی صندلی چرخدار می نشیند، بر اثر یک تصادف ناتوان شده است. او به مدت شش ماه از تنفس مصنوعی استفاده می کرده است، او با مرگ تنها چند قدمی فاصله داشته... برخورد با درخت با سرعت زیاد علت ناتوانی اوست. نگه داشتن میکروفون کاری دشوار برای اوست. دیگو می گوید: من به او افتخار می کنم.
جمع آوری پول برای امنیت بیشتر حمل و نقل
دیگو ده ساله بود، بهت زده و سرگردان- بلافاصله بعد از آن تصمیم گرفت که یک بازیکن حرفه ای فوتبال بشود و برای خواهر عزیزش پول جمع کند.
دیگو با خواهرش در سال 2009 بنیاد "الخاندرو فورلان" را تاسیس کردند. هدف این بنیاد:متوقف کردن جوانان از انجام اعمال خطرناک در خیابانها.
الخاندرو (که یک روانشناس باتجربه نیز هست) می گوید:"برادر من برای جوانان یک دلیل زنده دارد. او شاهد این تراژدی به عنوان یک برادر و یک عضو خانواده بوده است." "من از روزهایی که در کنار او هستم لذت می برم."
اما این روزهای خوب برای الخاندرو چندان با دوام نیست. زیرا دیگو در اسپانیا زندگی می کند. دیگو قسمتی از درآمد انبوه خود را به این بنیاد اختصاص داده است و از محبوبیت خود برای جمع آوری پول بیشتر استفاده می کند.
خواهر دیگو همیشه به یاد او خواهد بود. دیگو می گوید:" من به خانواده ام فکر می کنم. خواهر من نمونه ای از این واقعیت هست که چگونه می توان سرنوشت تلخ را به زانو درآورد. خانواده من مسئولیت پذیری را به من آموختند."
دیگو فراتر از یک فوتبالیست هست. او به چهار زبان صحبت می کند. اقتصاد خوانده است و فردی فروتن است. در محله ثروتمندان مادرید، او کمی متفاوت و نامطلوب است. در بین ماشین های گران قیمتی چون فراری، بنز و ... ماشین ارزان قیمت و قدیمی دیگو به چشم می خورد.
او اهل خود خودنمایی نیست، انسان آرام و با ادبی نیز هست. او می گوید:" 205 اولین ماشینی هست که من برای خودم خریدم. برای همین هم تا به حال آن را نگه داشتم."
