با درود
بعد از غیبت طولانی، امروز در مورد یکی از مشکل ترین قسمتهای زبان آلمانی می نویسم:
(به جای Umlaut ها از ae – ue – oe استفاده شده است.)
جملات شرطی و التزامی:
کاربرد:
دوست داشتم پولدار و زیبا باشم! (ای کاش پولدار و زیبا بودم!)
دوست داشتم یک ماشین داشته باشم! (ای کاش یک ماشین داشتم!)
دوست داشتم به هاوایی بروم! (ای کاش توی هاوایی بودم!)
ای کاش شوهرم یک ستاره سینما بود!
Ich waere gern reich und schoen
Ich haette gern einen Sportwagen
Ich waere gern auf Hawaii
Ich haette gern einen Filmstar als Mann
فعل شرطی توسط فعل گذشته ساخته می شود، به عنوان مثال:
Kommen – kam – kaeme
به عنوان مثال مصدر فعل توانستن Koennen هست و گذشته آن konnte پس شکل شرطی آن می شود Koennte .
مصدر فعل دانستن Wissen هست و گذشته آن wusste پس شکل شرطی آن می شود wuesste .
(توجه شود که Wollte و Sollte استثنا هستند.)
به چند نمونه دیگر توجه کنید، از جمله افعال بی قاعده که شکل ماضی آنها هم مانند شکل حال ساده فعل صرف می شود:
sein – ich waere – du waerest – er,es,sie waere – wir,Sie,sie waeren – ihr waer(e)t
haben – haette – haettest – haette – haetten – haettet
muessen – muesste – muesstest – muesste – muessten – muesstet
sollen – sollte – solltest – sollte – sollten – solltet
gehen – ginge – gingest – ginge – gingen – ginget
zaehlen – zaehlte – zaehltest – zaehlte – zaehlten – zaehltet
finden – du faendest
bleiben – Ich bliebe
یک راه دیگر ساختن جمله شرطی استفاده از فعل کمکی wuerde هست:
Ich wuerde gehen. - du wuerdest gehen. - er/sie/es wuerde gehen.
wir/Sie/sie wuerden gehen. - ihr wuerdet gehen.
جمله نمونه (زمان حال مجهول):
Das Haus wuerde schneller gebaut, wenn mehr Bauarbeiter da waeren.
این خانه سریعتر ساخته می شد، اگر کارگران بیشتری اینجا می بودند. (یعنی الان ساخت خانه کند پیش می رود و کاگر کافی نیست.)
این درس مربوط به شکل شرطی فعل در زمان حال می باشد. در پست بعدی در مورد شکل شرطی ماضی فعل می پردازم.