با درود.

ترجمه متن دیروز در مورد کشته شدن اسامه بن لادن:

بن لادن تحت تعقیب ترین مرد جهان بود. رهبر گروه اقاعده مسئول چندین حمله تروریستی بود. در تاریخ دوم می سال 2011 او توسط یک گروه ویژه کشته شد.

خونبارترین عمل اسامه بن لادن، حمله به برجهای تجارت جهانی نیویورک در سال 2001 بود، که جان بیش از 2750 نفر را گرفت. از آن به بعد، او تحت تعقیب ترین مرد جهان بود. او متولد سال 1957 و فرزند یک تاجر و میلیونر عربستانی بود. 

اتفاقات سیاسی دهه 70 او را تحت تاثیر قرار دادند: در ایران انقلاب اسلامی به پیروزی رسید و نیروهای شوروی به اشغال افغانستان پرداختند. بن لادن تصمیم گرفت که همه مسلمانان جهان را برای جنگی بر علیه قدرتهای غربی متحد کند. به این ترتیب در سال 1979 او خود را رهبر "مجاهدین" دانست. این گروه در افغانستان به جنگ در برابر شوروی اشغالگر مشغول بودند. بن لادن در سال 1984 رهبری بیش از 20000 مجاهد از  کشورهای عربی را به عهده داشت. 

در این زمان وی تحت تاثیر بنیادگرایان مصری و فلسطینی، که تفسیرهای افراطی (غلطی) از قرآن داشتند قرار گرفته بود. او در سودان و افغانستان زندگی کرد، جایی که او به طالبان پیوست و در پایان دهه 80، بنیانگذار القاعده شد. 

بعد از پایان جنگ خلیج (فارس) و در اوایل دهه 90، او همه را به "جهاد" فراخواند. اسامه بن لادن به عنوان مسئول چندین حمله خونین شناخته می شود. به گفته دادگستری آمریکا، او مسئول مرگ هزاران نفر است. یک گروه ویژه آمریکایی در 2 می سال 2011 او را در پاکستان پیدا کرده و به هلاکت رساندند.

با درود

ابتدا مرگ این تروریست را به همه تبریک می گویم. 

خبری به زبان ساده در مورد این اتفاق به زبان آلمانی که برگرفته از سایت DW هست را در اختیار شما قرار می دهم. (ترجمه خبر در ادامه وبلاگ...)

Osama Bin Ladens Krieg

Er war der meistgesuchte Mann der Welt: Osama bin Laden. Der Chef der Terrororganisation El Kaida war für zahlreiche Anschläge verantwortlich. Am 2. Mai 2011 wurde er von einer US-Spezialeinheit in Pakistan getötet.‎‎

Osama bin Ladens wohl größter Schlag war der Angriff auf das New Yorker World Trade Center am 11. September 2001, bei dem mehr als 2750 Menschen starben. Seither war er der meistgesuchte Terrorist der Welt. 1957 wurde er als Sohn eines saudi-arabischen Bauunternehmers und Multimillionärs geboren.

Die politischen Ereignisse in den 1970er Jahren prägten ihn: Im Iran siegte die islamische Revolution und sowjetische Truppen besetzten Afghanistan. Bin Laden plante, Muslime aus aller Welt zu einem Kampf gegen westliche Mächte zusammenzurufen. So schloss ersich 1979 den "Gotteskriegern" an. Diese kämpften in Afghanistan gegen die sowjetischen Besatzer. 1984 kommandierte Bin Laden mehr als 20.000 Kämpfer aus vielen arabischen Ländern.

In dieser Zeit stand er unter dem Einfluss palästinensischer und ägyptischerIslamgelehrter, die den Koran besonders streng auslegten. Er lebte im Sudan und in Afghanistan, wo er sich mit den Taliban verbündete und Ende der 80er Jahre die Terrororganisation "El Kaida" gründete.

Nach dem Golfkrieg Anfang der 90er Jahre rief Bin Laden den religiös motivierten Krieg "Dschihad" aus. Er gilt als Drahtzieher für viele blutige Anschläge. Laut US-Justiz gehentausende Morde auf sein Konto. Am 2. Mai 2011 wurde er in Pakistan gefunden und von einer amerikanischen Spezialeinheit getötet.

با درود

بعد از یک غیبت چند ماهه دوباره برگشتم. بعد از این چند ماه کلی از بازدیدکنندگان کم شده، که البته جای تعجب نداره.

امروز یک کتاب را برای کسانی که در حال یادگیری زبان آلمانی هستند در وبلاگ قرار می دهم. مناسب برای کسانی که در سطوح B1 و یا B2 هستند.

حجم کتاب : 10.5 مگابایت به صورت فشرده شده (Zip)

رمز: deutsch.parsiblog.com

لینک دانلود مستقیم

چند نفر از دوستان از قسمت ترجمه استقبال کرده بودند و گفته بودند که مفید هست. سعی می کنم این کار را ادامه بدم. ای کاش وقت بیشتری داشتم.

در صورتی که به خرید کتابهای آموزش زبان آلمانی علاقه دارید، حتما به قسمت مربوط به فروشگاه وبلاگ مراجعه کنید. (لینک مربوطه در بالای وبلاگ قرار دارد)

به وبلاگ سر بزنید 

شاید دیر به دیر بنویسم ولی هیچ وقت وبلاگ تعطیل نخواهد شد.

با سپاس

با درود

متن دیگری را در مورد بازی های کامپیوتری ترجمه کرده ام که در زیر مشاهده می کنید.(برگرفته از DW)

کامپیوتر بازی تا درد

بازی های کامپیوتری همیشه به عنوان اسباب بازیهای کودکانه مورد تمسخر قرار می گرفتند. امروزه بازی های کامپیوتری به یک عنصر فرهنگی تبدیل شده اند. آنها در برلین دارای یک موزه اختصاصی هستند. در آنجا بازیهای قدیمی و چند بازی نامتعارف به نمایش گذاشته شده است.

مارکوس کرونرت پشت دست خود را که کبود شده است می مالد. این جوان 23 ساله بازی با نام "پونگ" را انجام داده است که یک شبیه ساز تنیس است. اولین بازی کامپیوتری که موفقیتی تجاری را به دست آورد. البته مارکوس این بازی را تحت شرایط سخت تری انجام داده است. در" ایستگاه درد" (نام یک وسیله بازی Pain Station) باید دو بازیکن دست های خود را برروی یک سنسور قرار دهند. هنگامی که یک بازیکن توپ را از دست می دهد، این سنسور داغ می شود و بعد یک شوک الکتریکی کوچک به بازیکن می دهد و در آخر چند ضربه به پشت دست بازیکن می زند. مارکوس در حالی که می خندد و پشت دست خودش را می مالد، می گوید: "همیشه می خواستم این بازی را امتحان کنم. هیچ وقت فکر نمی کردم که در این بازی مغلوب شوم."

مراحل تکنیک کامپیوتری

 "ایستگاه درد" یکی از جاذبه ها این موزه در بین 300 قطعه دیگر است. در بین همه آنها، یک مدل از کامپیوتری به نام "نمرود" (Nimrod) از سال 1951 قرار دارد. کمپانی "فررآنتی" برای اینکه بتواند این قطعه زشت و غول پیکر را بفروشد، می بایست که تغییراتی را در آن انجام می داد. این کمپانی "نمرود" را به اولین کامپیوتر مخصوص بازی در جهان تغییر داد. "نمرود" قسمتی از بخش "نوآوری در بازیهای دیجیتالی" موزه است.

در این بخش همچنین اولین کنسول بازی جهان به نمایش گذاشته شده است، که توسط یک متخصص تلویزیون به نام رالف بر در ابتدای دهه 1970 اختراع شده است. کنسول "مگناوکس اودیسه" (Magnavox Odyssey)در حقیقت یک کامپیوتر نیست، زیرا این کنسول بر اساس تلویزیون های آنالوگ ساخته شده است. در بخش "دیوار سخت افزار" در این موزه، 50 قطعه دیگر نیز از مراحل تکامل تکنیک های کامپیوتری به نمایش گذاشته شده است. در بین آنها اولین کامپیوتر خانگی به نام Apple II وجود دارد.همچنین اولین کنسول به همراه سی دی رام. برای اولین بار توسط  سی دی رام  تصاویر و ویدئوهای پیچیده در بازی ها ساخته شدند. مدیر موزه آندراس لانگه میگوید:" به این صورت ما وابستگی توسعه بازی ها و توسعه های فنی را نشان می دهیم." به این صورت راه برای گرافیک ها و تصاویر پیچیده و جذاب امروزی هموار شد.

گلهای همیشه بهار دنیای بازیها: پونگ، پک من، تتریس

 موزه بازی ها فقط به جمع آوری سخت افزارها نپرداخته است. بازدیدکنندگان همچنین می توانند بازدیدی از 50 سال تاریخ بازیهای کامپیوتری داشته باشند. به گفته یک بازدیدکننده: "این شبیه به سفری در زمان است."
در اینجا 52 بازی که همراه با نوآوری بوده اند به نمایش گذاشته شده اند. یک چیز در تمام این سالها هنوز تغییر نکرده است: برای موفقیت تجاری لازم نیست که بازیها پیچیده باشند. این را میتوان در بازی فکری مثل "تتریس" مشاهده کرد. بازی که در اواخر دهه 80 در آمریکا ظهور کرد. به گفته مدیر موزه :"هرچند که از مدتها قبل گرافیک های پیچیده وجود داشت، اما این بازی یک موفقیت بزرگ را بدست آورد. برای موفقیت یک بازی، گرافیک پیچیده لازم نیست، بلکه چیزی که باعث موفقیت یک بازی می شود،گیم پلی ساده آن است."

موفقیت بازی ها مدتهاست که به یک موضوع علمی و تحقیقاتی تبدیل شده است. بازیها به زمینهای مسابقه واقعی تبدیل شده اند. بازی های آنلاین مانند "Warcraft" مانند یک جامعه ساخته شده اند. بازیکنان در گروه های مختلف عضو می شوند و یک جامعه مجازی همراه با قوانینی شبیه به دنیای واقعی را بوجود می آورند. آنها می توانند دست به انجام معاملاتی بزنند که هیچ اثر سوئی بر روی زندگی واقعی آنها ندارد.

اثرات بازی های کامپیوتری

 بازیها همیشه بدون اثرات سو نیستند. بحث بر سر بازیهای کامپیوتری و خشونت به اندازه عمر بازی های کامپیوتری است. در دهه 70 بر سر بازی Death Race مباحث زیادی در گرفت. به گفته یک خانم بازدیدکننده که قبلا این بازی را انجام داده: "بحث بر سر بازیهای خشن بسیار یکطرفه است." موزه بازی فاصله خود را با اینگونه سوالات حفظ می کند.
اعتیاد به بازی نیز یکی دیگر از موضوعات این موزه هست. در یک ویدئو "مکس" را می بینیم که از این مشکل رنج میبرد. او داستان خود را بیان می کند: در دنیایی که خیلی از بزرگترها در آن سر به گریبان خود فرو برده اند،  به گفته او: "بازی کردن مانند یک هزارتوی بی پایان است. مدرسه اهمیت خود را از دست می دهد و تنها چیزی که مهم شمرده می شود، موفقیت های دنیای مجازی و عقب نیافتادن از دیگر بازی کنندگان است."
از اینجا موزه به بعد فقط چند قدم با "ایستگاه درد" فاصله است. هر کس باید خودش تصمیم بگیرد که تحمل چه میزان درد را دارد. بازیکن به زودی عواقب آن را حس خواهد کرد...

متن آلمانی خبر:

Computer spielen bis zur Schmerzgrenze

Sie wurden mal als Kinderspielzeug belächelt. Heute sind Computerspiele längst Kulturgut. In Berlin haben sie jetzt ein eigenes Museum. Es zeigt Spieleklassiker und hat einige außergewöhnliche Ausstellungstücke. 

Markus Krönert reibt sich den Handrücken. Der ist rot, blau und leicht geschwollen. Der 23-Jährige hat "Pong" gespielt – eine Tennissimulation, das erste kommerziell erfolgreiche Computerspiel. Krönert spielte es allerdings unter verschärften Bedingungen.

An der sogenannten "Pain Station" legen beide Spieler ihre Hände auf einen Sensor. Wenn ein Spieler den Ball verliert, wird die Sensorplatte erst heiß. Dann bekommt der Spieler Stromschläge. Zum Schluss schlägt eine kleine Gummipeitsche wieder und wieder auf den Handrücken. "Ich wollte das schon immer ausprobieren", sagt der 23-jährige. Aber in seiner Vorstellung habe immer der Gegner verloren, lacht er, und reibt sich seine Hand.

Meilensteine der Computertechnik

Die "Pain Station" ist der Publikumsmagnet des Spielemuseums, aber nur eines von über 300 Exponaten. Unter anderem ist ein Nachbau des Computers "Nimrod" aus dem Jahr 1951 dabei. Um das schrankgroße Ungetüm zu verkaufen, musste sich die Herstellerfirma Ferranti etwas einfallen lassen. Sie ließ ihn zu einem Spielecomputer umbauen. Zum ersten Spielecomputer der Welt. Der "Nimrod" ist Teil des Ausstellungsbereiches "Die Erfindung des digitalen Spieles".

In diesem Modul wird auch die erste Konsole der Welt gezeigt, die der Fernsehtechniker Ralph Baer Anfang der 1970er erfunden hat. Die "Magnavox Odyssey" ist noch kein Computer im eigentlichen Sinne, denn die Konsole baut auf analoger Fernsehtechnik auf. An der "Wall of Hardware" sind im Museum 50 weitere Meilensteine der Computertechnik ausgestellt, darunter der erste Heimcomputer Apple II. Oder die erste Konsole mit CD-Rom Laufwerk. Erst mit der CD-Rom konnten aufwändige Videos in die Spiele eingebaut werden. "Damit zeigen wir, wie eng die Spieleentwicklung mit der technischen Entwicklung verbunden ist", sagt Museumsdirektor Andreas Lange. Damit war der Weg frei für die aufwändigen Videosequenzen und Grafiken, wie wir sie heute kennen.

Pong, Pac Man und Tetris – die Evergreens der Spielewelt

Das Spielemuseum sammelt aber nicht nur Hardware hinter Glasvitrinen. Die Besucher können auch eine Zeitreise durch die über 50-jährige Spielegeschichte machen. "Das ist wie eine Reise in Vergangenheit", sagt Besucher Falk Olschowski mit leuchtenden Augen.

52 besonders innovative Spiele stellt das Spielemuseum vor. Eines hat sich in all den Jahren der Spieleentwicklung nicht verändert: Spiele müssen nicht besonders komplex sein, um kommerziellen Erfolg zu haben. Das zeigt sich besonders gut beim Puzzlespiel Tetris, das Ende der 80er Jahre in den Vereinigten Staaten erschien. Obwohl es längst aufwändigere Grafiken gab, wurde es ein großer Erfolg. "Wichtig für den Erfolg eines Spieles ist das einfache Gameplay und nicht die Grafik", erklärt Direktor Lange.

Der Erfolg der Spiele hat sie längst zu wissenschaftlichen Forschungsgegenständen gemacht, und sie sind zu Spielfeldern der Realität geworden. Onlinespiele wie "World of Warcraft" sind wie eine Gesellschaft organisiert. Spieler schließen sich in Gruppen zusammen, sogenannten Gilden, und schaffen virtuelle soziale Gefüge, in denen ähnliche Regeln herrschen wie in realen Gesellschaften. Man kann Handlungsstrategien ausprobieren, ohne dass sie im "echten" Leben Konsequenzen haben.

Problemfall Computerspiele

Ganz ohne Konsequenzen bleiben Spiele aber nicht immer. Die Debatte um Computerspiele und Gewalt ist fast so alt wie die Computerspiele selbst. Schon in den 70ern löste das Spiel "Death Race" heftige Diskussionen aus. "Die Debatte um Gewaltspiele wird zu einseitig geführt", sagt Besucherin Dagmar Böhm, die früher selbst umstrittene Spiele gespielt hat. Das Computerspielemuseum schafft Raum, um sich mit etwas Abstand der Frage zu widmen. 

Auch die Spielsucht ist ein Themenblock der Ausstellung. Dort kommt der Betroffene Max in einem Video zu Wort und erzählt seine Geschichte: Einblicke in eine Welt, die vielen Erwachsenen verschlossen ist. Spielen sei wie eine Spirale, erklärt er. Schule werde immer unwichtiger, und was zählt, sei nur noch der virtuelle Erfolg und mit anderen Spielern mitzuhalten. Von dort aus ist es nur ein kleiner Schritt zur "Pain Station". Denn jeder muss selbst entscheiden, wie viel Schmerz er für den Sieg erträgt. Die Folgen aber bekommt der Spieler gleich zu spüren.

با درود

امروز نیز متن دیگری را درباره تحولات مصر ترجمه کردم و در اختیار شما قرار میدهم. (برگرفته از DW) 
این متن نیز فقط جنبه آموزشی دارد و به این معنی نیست که من با آن موافق یا مخالف هستم. من تا به حال در هیچ وبلاگی نظر شخصی خودم را ننوشته ام.

اینکه انقلاب مصر به کجا ختم شود، نامشخص است. غرب از به قدرت رسیدن  الاخوان المسلمون  بعد از دوران مبارک وحشت دارد. اما در مورد نفوذ این گروه در جامعه مصر همیشه غلف شده است.

مبارک برای غربیان یک تضمین است که اسلام گراها را از قدرت دور نگه دارد. اما الان که خود مبارک تحت فشار قرار دارد، غرب خود را برای یک مصر اسلامی آماده می کند. لوتز روگلر ( کارشناس مسائل اسلام)، این را بی اساس می داند. به نظر او، جنبش الاخوان المسلمون که 80 سال از به وجود آمدن آن می گذرد، خود را تغییر داده است و این گروه دیگر یک گروه نظامی نیست. او می گوید: "در این جنبش نسل ها و جریانات فکری متفاوتی وجود دارد. از این گذشته، جنبش حاضر به گفتگو با دیگر گروه ها و حزب ها است."

ارزشهای اسلامی

الاخوان المسلمون در سال 1928 توسط یک دبیر مصری به نام "حسن البنا" به عنوان یک جنبش اصلاح طلب تاسیس شد. هدف این جنبش: "ساخت یک جامعه براساس ارزشهای اسلامی". در ابتدا بعد از جنگ جهانی دوم، الاخوان المسلمون  به یک جبش بزرگ تبدیل شد. اما یک سو قصد ناموفق به جان رئیس جمهور وقت، جمال عبدل ناصر در سال 1954 باعث منحل شدن این گروه شد و بسیاری از اعضای آن اعدام شدند.

در پایان سال 1970،  الاخوان المسلمون  به صحنه سیاسی بازگشت و از آن پس به یک قدرت مخالف حکومت تبدیل شد. در کنار فعالیت های سیاسی، این جنبش دست به ساخت چند بیمارستان و تاسیسات عمومی زد که موجب نفوذ بیشتر این جنبش به خصوص در بین مردم فقیر شد. در دوران مبارک هم، الاخوان المسلمون  به عنوان یک حزب سیاسی اجازه فعالیت نداشت. به همین علت آنها از کاندیداهای مستقل در پارلمان حمایت می کردند و به این ترتیب از سال 2005 تا به حال، یک  پنجم کرسی های پارلمان را در اختیار داشته اند.

انقلاب، اسلامی نیست

چند روز گذشته، الاخوان المسلمون  نیز در اعتراضات برای آزادی و دموکراسی شرکت داشته است.آنها نمی خواهند این خیزش در برابر مبارک را به عنوان یک "انقلاب اسلامی" تصور کنند.بعضی ها با انتقاد از الاخوان المسلمون می گویند که آنها می خواهند در زمان مناسب، قدرت را به دست بگیرند.اما حیلمی جازار (یکی از رهبران گروه) این انتقادات را به شدت تکذیب می کند. او می گوید: "بر خلاف این انتقادات، همه ما همراه با دیگر گروه های سیاسی این فرصت را داریم تا توسط مردم انتخاب شویم. و آن وقت دنیا یک دموکراسی نمونه را مشاهده خواهد کرد که در آن الاخوان المسلمون نیز حضور دارد، نه اینکه آن را به زور گرفته باشد."

مبالغه درباره نفوذ

با وجود تلاش زیاد الاخوان المسلمون برای به رسمیت شناخته شدن به عنوان یک حذب دموکراتیک، غرب از استعفا مبارک و بوجود آمدن یک خلا قدرت در این کشور بیم دارد. به عقیده خیلی ها، عدم وجود یک رهبری سیاسی می تواند موجب سواستفاده اسلام گراها برای بدست گرفتن قدرت شود. نگرانی که، به گفته  لوتز روگلر( کارشناس مسائل اسلام) چندان به جا نیست. او می گوید: "در مورد نفوذ الاخوان المسلمون در اعتراضات مصر مبالغه می شود. من فکر می کنم که غرب هم با این نگرانی در حال مبالغه کردن است. می باید انتخاباتی آزاد برگزار شود تا ببینیم که الاخوان المسلمون چه میزان رای بدست می آورد. "

تحولی لیبرالی

به گفته بسیاری، گروه رهبری این ارگان، خواسته ها و آرزوهای خیلی از جوانان مصری را نمی داند. به گفته حامد عبدل (دانشمند مصری-آلمانی مسائل سیاسی): " برنامه های الاخوان المسلمون برای خیلی از جوانان مصری، جذاب نیست."

او در جوانی عضو الاخوان المسلمون بوده و فکر می کند که این اتحاد کنونی بین همه گروه های سیاسی در خیابان های قاهره به یک تحولی لیبرالی در درون الاخوان المسلمون منجر شود. او می گوید: "آن گروه قدیمی به دوران مبارک تعلق داشت. الان یک نسل جدید وجود دارد که به خیابانها آمده است. منش گروه جدید رهبری الاخوان المسلمون در طول اعتراضات بهتر خواهد شد و شکل خواهد گرفت." وی معتقد است: "شما در اطراف خود جوانان و دختران زیبا بدون روسری را می بینید که با آنها به فعالیتهای سیاسی می پردازند و آنها کم کم به این مسائل عادت خواهند کرد."

متن آلمانی خبر:

Wie die Revolution in Ägypten endet ist unklar. Der Westen fürchtet aber nach einem Ende der Mubarak-Ära eine Machtübernahme der Muslimbrüder. Deren Einfluss in der ägyptischen Gesellschaft wird jedoch oft überschätzt.

Im Westen galt Ägyptens Präsident Husni Mubarak lange als ein Garant dafür, die Fundamentalisten von der Macht fernzuhalten. Doch jetzt, wo Mubarak selbst massiv unter Druck gerät, macht sich im Westen die Angst vor einer möglichen Islamisierung Ägyptens breit. Unbegründet, meint der Islam-Experte Lutz Rogler. Denn die Bewegung der Muslimbrüder, die mittlerweile seit über 80 Jahren besteht, habe sich verändert. Sie sei keine rein militärische Gruppierung mehr. "Denn innerhalb der Bewegung gibt es verschiedene Generationen und Strömungen. Außerdem hat die Bewegung sich gegenüber demokratischen Prinzipien und der Zusammenarbeit mit anderen Oppositionskräften geöffnet", so Rogler.

Islamische Werte

 Gegründet wurde die Muslimbruderschaft 1928 vom ägyptischen Grundschullehrer Hassan Al-Banna als eine Reformbewegung. Ihr Ziel: Der Aufbau einer Gesellschaft, die sich an islamischen Werten orientiert. Erst nach dem zweiten Weltkrieg entwickelten sich die Muslimbrüder zu einer Massenbewegung in Ägypten. Doch nach einem gescheiterten Anschlag auf den ägyptischen Präsidenten Gamal Abdel Nasser, ließ dieser die Bewegung 1954 auflösen und viele ihrer Mitglieder hinrichten.

Ende der 1970er kehrten die Muslimbrüder auf die politische Bühne zurück und bildeten seitdem eine starke Oppositionskraft. Neben ihrem politischen Engagement baute die Bewegung viele Krankenhäuser und Sozialeinrichtungen. Das stärkte ihre Position vor allem in den ärmeren Bevölkerungsschichten. Als Partei waren die Muslimbrüder jedoch auch unter Mubarak verboten. Doch sie unterstützten unabhängige Kandidaten im ägyptischen Parlament und hatten so seit 2005 faktisch ein Fünftel der Sitze inne.

 Keine islamische Revolution

 Seit Tagen beteiligen sich die Muslimbrüder nun an den Protesten für Freiheit und Demokratie. Sie wollen den Aufstand gegen Mubarak allerdings nicht als eine islamische Revolution verstehen, so die offizielle Lesart. Vorwürfe, die Bruderschaft warte lediglich auf den richtigen Moment, um die Macht an sich zu reißen, weist Hilmi Dschasar, einer der führenden Persönlichkeiten der Organisation in Ägypten, vehement zurück. Stattdessen warte man zusammen mit allen anderen Parteien auf die Chance, vom Volk gewählt zu werden, so Dschasar. "Und dann wird die Welt ein Musterbeispiel an Demokratie erleben, an der sich die Muslimbrüder wohlgemerkt beteiligen und sie nicht dominieren."

Einfluss überschätzt

Trotz der Bemühungen der Muslimbrüder, als eine gemäßigte demokratische Partei wahrgenommen zu werden, fürchtet der Westen nach dem Rücktritt Mubaraks ein Machtvakuum im Land. Die Abwesenheit einer politischen Führung, so meinen viele, könnten die Islamisten ausnutzen, um an die Macht zu gelangen.

Eine Sorge, die der Islam-Experte Lutz Rogler nicht teilt: "Der Einfluss der Muslimbrüder auf die Proteste in Ägypten wird überschätzt. Ich glaube auch, dass der Westen übertreibt, wenn er sich über eine mögliche Beteiligung der Islamisten an einer zukünftigen Regierung in Ägypten sorgt." Und sollten tatsächlich freie Wahlen stattfinden, so der Islamwissenschaftler weiter, sei lange nicht sicher, wie viele Stimmen die Muslimbrüder bekommen.

 Liberaler Wandel

Denn, nach Ansicht vieler Beobachter kennt die Führungsriege der Organisation die Wünsche und Forderungen der zumeist jungen Protestler in Ägypten nicht. Die Konzepte und Programme der Muslimbrüder seien tatsächlich wenig attraktiv für viele junge Ägypter, ist der deutsch-ägyptische Politikwissenschaftler Hamed Abdel Samad überzeugt.

Er selbst war als junger Mann Mitglied der Muslimbrüder und glaubt, dass gerade der Schulterschluss aller Parteien derzeit auf den Straßen Kairos zu einem liberalen Wandel innerhalb der Muslimbrüder führen wird: "Die alte Garde gehört tatsächlich der Mubarak-Ära an. Es gibt aber eine neue Generation, die jetzt auf die Straße geht", so Samad. Das Bewusstsein dieser neuen Riege der Muslimbrüder werde während der Demonstrationen neu geschärft und geformt. "Sie sehen um sich nun junge, hübsche Ägypterinnen ohne Kopftuch, die mit ihnen politisch aktiv sind. Und sie gewöhnen sich langsam daran."

Autor: Nader Alsarras
Redaktion: Stephanie Gebert 

با درود

ادامه ترجمه متن دیروز در مورد مصر. در ادامه این مطلب ترجمه دیگری از همین متن، که توسط بخش فارسی سایت DW انجام شده است را قرار می دهم. لطفا به هر دو ترجمه دقت کنید. این متن جنبه آموزشی دارد و می تواند برای تازه کارانی مثل خود من مفید باشد.

البرادعی به فشارهای خود ادامه می دهد

محمد البرادعی، برنده جایزه صلح نوبل که اخیرا به مصر بازگشته است، از مبارک خواست تا قدرت را ترک کند. البرادعی، ریس سابق IAEA   به شبکه فرانسه 24 می گوید: "او همچنان در اعتراضات شرکت خواهد کرد." وی انتخاب یک معاون ریاست جمهوری جدید و یک نخست وزیر جدید را کاری بی فایده خواند و گفت:" ما از تغییر رژیم صحبت می کنیم."

در این میان، نگرانی های جهانی در مورد خشونت ها در مصر افزایش یافته. دولت های آلمان، فرانسه و بریتانیا از مبارک خواسته اند که از به کاربردن خشونت بر علیه معترضان خودداری کند و آزادی آنان را تضمین کند. صدراعظم آلمان، آنگلا مرکل، رئیس‌جمهور فرانسه، نیکلا سارکوزی، و نخست وزیر بریتانیا، دیوید کامرون خواستار یک انتقال قدرت توسط انتخاباتی آزاد و منصفانه از طرف مبارک هستند. وزارت خارجه از شهروندان خواسته است از سفر غیر ضروری به "قاهره"، "اسکندریه" و "سوئز" خودداری کنند. خطوط هوایی پروازهای خود به مصر را یا کنسل کرده اند و یا به تاخیر انداخته اند. شرکتهای گردشگری نیز به صورت رایگان به تغییر برنامه سفر گردشگران پرداخته اند.
در واشنگتن به گفته کاخ سفید، آقای اوباما در پی مشورت با ستاد امنیت ملی آمریکا، خواستار اقداماتی موثر برای انجام اصلاحات  و جلوگیری از خشونت در مصر شد. 

El Baradei macht weiter Druck 

Der nach Ägypten zurückgekehrte Friedensnobelpreisträger Mohamed El Baradei forderte den 82-jährigen Mubarak erneut zum Rücktritt auf. Er werde sich weiterhin an den Protesten beteiligen, sagte der ehemalige Leiter der Internationalen Atomenergiebehörde (IAEA) dem französischen TV-Sender France 24. Die Ernennung eines neuen Vize-Präsidenten und eines neuen Ministerpräsidenten bezeichnete El Baradei in einem Interview mit dem TV-Sender Al-Dschasira als nutzlos. "Wir reden von einem Regimewechsel."

Derweil wächst international die Sorge vor einer weiteren Eskalation. Die Regierungen Deutschlands, Frankreichs und Großbritanniens ermahnten Mubarak, auf Gewalt gegen friedliche Demonstranten zu verzichten und demokratische Freiheiten zu garantieren. Bundeskanzlerin Angela Merkel, Frankreichs Staatschef Nicolas Sarkozy und der britische Premierminister David Cameron forderten Mubarak zur Einleitung eines "Transformationsprozesses" auf, der sich in freien und fairen Wahlen widerspiegeln müsse. Das Auswärtige Amt riet "von nicht unbedingt notwendigen Reisen nach Kairo, Alexandria und Suez" ab. Fluglinien strichen oder verschoben Flüge nach Ägypten. Touristikunternehmen boten Urlaubern kostenlose Umbuchungen an.

In Washington bekräftigte US-Präsident Barack Obama seine Forderung nach "konkreten Schritten für eine politische Reform" in Ägypten und nach Zurückhaltung beim Einsatz von Gewalt. Das erklärte das Weiße Haus nach Beratungen Obamas mit seinem nationalen Sicherheitsstab.

ترجمه متن آلمانی پست قبلی(مطلب دیروز) و امروز توسط سایت DW:

مبارک نمی‌خواهد برود

 مبارک به قدرت چسبیده و مصر آرام نمی‌گیرد. اپوزیسیون به قول‌هایی که مبارک داده، راضی نیست. و غرب نگران وضعیت مصر است و بر انجام اصلاحات تاکید می‌کند  .

 در پنجمین روز اعتراض‌های مردمی در مصر فشار بر حسنی مبارک در داخل و از سوی خارج افزایش یافته است. با وجود آنکه مبارک عمر سلیمان را به معاونت خود برگزید و فردی تازه را به ریاست کابینه منصوب کرد، تظاهرات در روز شنبه  همچنان در شهرهای مختلف مصر ادامه یافت. طبق گزارش‌های منتشر شده، از روز جمعه تا کنون حدود 100 نفر در تظاهرات کشته شده‌اند. تنها 12 نفر در روز شنبه در شهر بنی سیف، که در 140 کیلومتری قاهره پایتخت مصر‌ واقع شده است، جان خود را از دست دادند. در همین روز دو نفر در قاهره، دو نفر در رفح و پنج نفر در اسماعیلیه کشته شدند.

حسنی مبارک تنها چند ساعت پس از آنکه کابینه مصر را منحل کرد، رئیس سازمان اطلاعات و امنیت مصر، عمر سلیمان را که از افراد مورد اعتمادش است، به سمت معاونت رئیس جمهوری منصوب کرد. این نخستین بار از زمان آغاز ریاست جمهوری مبارک در سال 1981 است که او کسی را به عنوان معاون خود تعیین می‌کند.

مبارک همچنین احمد شفیق را که تا کنون در مقام وزارت هوانوردی بود، به نخست‌وزیری منصوب کرد. به گزارش رسانه‌های دولتی مصر، وظیفه تشکیل کابینه‌ای جدید به شفیق محول شده است. شفیق چه در نزد رهبری مصر و چه در نزد اپوزیسیون به عنوان سیاستمداری معتبر شناخته شده است.

فشار البرادعی، نگرانی غرب 

محمد البرادعی، ‌برنده جایزه نوبل صلح که به مصر بازگشته است، از مبارک 82 ساله بار دیگر خواست که از پست خود کناره‌گیری کند. رئیس پیشین آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در مصاحبه با فرستنده تلویزیونی فرانس 24 گفت که در تظاهرات شرکت خواهد کرد.

البرادعی در مصاحبه با فرستنده تلویزیونی الجزیره انتصاب یک معاون رئیس‌جمهور و نخست وزیر جدید را بی‌فایده خواند و گفت: «ما از تغییر رژیم حرف می‌زنیم.»

در این میان نگرانی جهانی از بالا گرفتن بحران بیشتر می‌شود. دولت‌های آلمان، فرانسه و بریتانیا از مبارک به تاکید خواسته‌اند، در برابر تظاهرات صلح‌آمیز مردم دست به خشونت نزند و آزادی‌های دمکراتیک را تضمین کند.

صدراعظم آلمان، آنگلا مرکل، رئیس‌جمهور فرانسه، نیکلا سارکوزی، و نخست وزیر بریتانیا، دیوید کامرون، از مبارک خواستند که امکان شروع روند تحولی را بدهد که نخستین نشانه آن می‌تواند انتخاباتی آزاد و سالم باشد.

رئیس‌جمهور آمریکا، باراک اوباما، بار دیگر بر لزوم «گامهای مشخص برای اصلاحات سیاسی» در مصر و دوری جستن از اعمال خشونت تاکید کرد. به گفته کاخ سفید، اوباما پس از مشورت با ستاد امنیت ملی آمریکا این موضع را بیان کرده است.

 با درود

بعد از یک غیبت یک ماهه، دوباره یک متن کوچک را در مورد اتفاقات اخیر مصر ترجمه کرده ام. این متن فقط جنبه آموزشی دارد. این ترجمه را برای این در وبلاگ قرار می دهم که دوستان بدانند، وبلاگ تعطیل نیست. فقط به دلیل کمبود وقت، قادر به نوشتن نیستم. ولی قول می دهم، به زودی، یک آموزش گرامر بسیار حرفه ای و گام به گام را شروع کنم و بخش خرید کتاب کمی بهتر و جذاب تر شود.

مبارک به قدرت خود چسبیده و مصر آرام نمی شود. مخالفان نیز با وعده های رئیس جمهور راضی نمی شوند. غرب نگران، خواستار اصلاحات فوری است. 

در روز پنجم اعتراضات مردی در مصر، فشارها به آقای مبارک در داخل و خارج از کشور بیشتر شده است. با وجود معرفی یک معاون جدید و یک نخست وزیر جدید، معترضان روز شنبه به اعتراض خود ادامه دادند. بر اساس گزارش های رسیده از روز جمعه، 100 نفر از مردم در این اعتراضات کشته شده اند. در روز شنبه، به تنهایی در شهر "بنی سویف" واقع در 140 کیلومتری "قاهره"، 12 نفر کشته شده اند. 3 نفر در "قاهره" و "رفح" کشته شده اند و 5 نفر دیگر در "اسماعیلیه".

آقای مبارک تنها ساعاتی بعد از انحلال دولت، یار قدیمی خود، که رئیس اداره اطلاعات نیز بوده است را به عنوان معاون خود برگزید. این اولین بار از سال 1981 است که او این جا به جایی را انجام می دهد.بر اساس گزارش رسانه ها، وزیر هواپیمایی مصر، احمد شفیق به عنوان نخست وزیر اعلام شد و مسئول تشکیل دولت (کابینه) گردید. او هم در نزد حاکمان و هم در نزد گروهای مخالف، سیاستمداری قابل احترام است.

Mubarak klammert sich an die Macht, und Ägypten kommt nicht zur Ruhe. Die Opposition gibt sich mit den Versprechungen des Präsidenten nicht zufrieden. Und der Westen zeigt sich besorgt und dringt auf Reformen  .

Am fünften Tag der Massenproteste in Ägypten ist der Druck auf Präsident Husni Mubarak im In- und Ausland gestiegen. Trotz der Ernennung eines Vizepräsidenten und eines neuen Regierungschefs gingen die Demonstrationen am Samstag ( 29.01.2011) weiter, seit Freitag kamen nach vorliegenden Berichten etwa 100 Menschen bei den Zusammenstößen ums Leben. Am Samstag wurden allein zwölf Tote aus der Stadt Beni Sueif gemeldet, die etwa 140 Kilometer von der Hauptstadt Kairo entfernt liegt. Drei Menschen starben jeweils in Kairo und Rafah, fünf weitere in Ismailija.

Nur Stunden nach der Entlassung der Regierung ernannte Mubarak seinen engen Vertrauten, Geheimdienstchef Omar Suleiman, zum Vizepräsidenten. Es ist das erste Mal seit Mubaraks Amtsantritt 1981, dass er einen Stellvertreter installiert. Der bisherige Luftfahrtminister Ahmed Schafik wurde zum neuen Ministerpräsidenten berufen und erhielt den Auftrag zur Regierungsbildung, wie staatliche Medien berichteten. Er ist sowohl bei Vertretern der Führung als auch der Opposition ein angesehener Politiker.

چرا خرید یک فیلم ارزش دارد

به نظر این منتقد، مشارکت در خرید محصولات سینمایی، برای سینمای ایران یک حرکت بلقوه است: "مردم خواهند فهمید که ارزشش را دارد برای محصولات سینمایی بخش خصوصی پول خرج کنند، زیرا این محصولات بسیار بهتر و با ارزش تر از فیلم ها و سریال های تلویزیون دولتی ایران هستند."

آنطور که گویا نیوز گزارش می دهد، این سریال تمام رکورد های فیلم و سریال را در ایران شکسته است. کارگردان این مجموعه در اینترنت هم مورد تقدیر قرار گرفته. احمد که یک بیننده است می گوید: " او برای اولین بار چیزی را گفت، که اجازه گفته شدنش وجود نداشت. تعجبی ندارد که این سریال از تلویزیون دولتی پخش نشده." او هر هفته مثل میلیون ها ایرانی دیگر، ماجراهای این پرفوسور تاریخ و سفرش در زمان را دنبال می کند.     بنا به خواست پادشاه قاجار، نیما به همه مکالمات گوش می دهد و در همه مجالس شرکت می کند. بینندگان از طریق او به صورتی هوشمندانه و کمدی به پارتی بازی ها و دروغگویی های جامعه قدیم نگاه می کنند. به نظر این منتقد، داستان این سریال سطحی و یک کمدی تاریخی است. او می گوید: "..."

Warum lohnt es sich, einen Film zu kaufen?

In diesem neuen Verständnis für den Wert von Filmproduktionen liegt Siamis Ansicht nach ein großes Potential für den iranischen Film. "Die Leute entwickeln gerade ein Bewusstsein dafür, dass es sich lohnt, für Filmproduktionen des privaten Sektors Geld auszugeben, weil sie so viel hochwertiger sind als die staatlich finanzierten Filme und Serien."

Wie das Onlinenachrichtenportal "gooyanews" berichtet, hat die Serie bereits im ersten Monat alle Verkaufsrekorde von iranischen Filmen und Serien gebrochen. Auch in Internetforen erhält der Regisseur viel Lob für seine Serie: "Sie bringt zum ersten Mal auf den Punkt, was sonst nicht so gesagt werden darf. Kein Wunder, dass sie nicht im staatlichen Fernsehen ausgestrahlt wurde", schreibt der Zuschauer Ahmad. Wöchentlich verfolgt er, wie viele Millionen Iraner, die weiteren Erlebnisse des frustrierten Geschichtsprofessors Nima bei seiner ungewollten Zeitreise. Am Hofe des persischen Kadscharenkönigs lauscht Nima den Unterhaltungen und nimmt an Zeremonien teil. Durch seine Augen sehen die Zuschauer die in ebenso komödiantischer wie feinsinniger Weise entlarvte Selbstbezogenheit und Verlogenheit der damaligen Gesellschaft. Doch es handelt sich dabei nur vordergründig und eine historische Komödie, meint Siami: " ... "

تماشاگران را به سمت خرید کشاند

اینکه ایرانیان 3 قسمت از "قهوه تلخ" را به قیمت 2 یورو هر هفته می خرند و مثل همیشه به کپی و یا دانلود آن از اینترنت نمی پردازند، به خود کارگردان بر می گردد. در حالت عادی هر کس در ایران می تواند هر چیزی را کپی کند و دوباره به فروش برساند. قانون "کپی رایت" حتی توسط سایت های دولتی نیز نقض می شود.

مهران مدیری به صورت موثری از ایرانیان خواسته است که به حق "کپی رایت" سریال او احترام بگذارند. "عزیزان من! اگر بدانید که ما چه سخت برای ساخت این سریال کار کرده ایم، خواهید فهمید که کپی این سریال کاری غیر انسانی و غیر اخلاقی است."

و به نظر می رسد که ایرانیان این مسئولیت را پذیرفته اند. تنها در روز اول بیش از 500000 از دی وی دی های اصلی به فروش رسید.  اینکه مردم زیادی برای چیزی که به راحتی قابل کپی و دانلود هست، پول خرج کنند،  به گفته"شهریور سیامی"  منتقد روزنامه اعتماد دلیل دیگری نیز دارد: "مردم از مهران مدیری حمایت می کنند زیرا این اولین سریال در ایران هست که توسط تلویزیون دولتی تولید و حمایت مالی نشده است. این نشان می دهد که انحصار تلویزیون دولتی ایران شکسته شده است."

Zuschauer zum Bezahlen gebracht

Dass die Iraner nun aber jeweils drei Folgen des "Bitteren Kaffees" für knapp zwei Euro wöchentlich auf DVDs kaufen und nicht - wie sonst üblich - kopieren oder im Internet herunterladen, liegt am Regisseur selbst. Normalerweise kann jeder im Iran alles kopieren und weiterverkaufen; das Urheberrecht wird sogar von staatlicher Seite missachtet. 

Doch dann hatte der Filmemacher Mehran Modiri die Iraner wirkungsvoll dazu aufgerufen, das Urheberrecht seiner Serie zu achten: "Meine Lieben! Wenn ihr bedenkt, wie hart wir für diese Serie gearbeitet haben, werdet ihr verstehen, wie unmenschlich es ist, sie einfach zu kopieren!" Eindringlich bat Modiri die Iraner: "Kauft nur das Original!"

Und allem Anschein nach kommen die Iraner seiner Bitte nach. Allein am ersten Tag kauften sie mehr als 500.000 Original-DVDs. Dass mehrere Millionen Zuschauer für etwas Geld ausgeben, was sie problemlos auch gratis von Freunden kopieren oder im Internet herunterladen könnten, erklärt Shahrivar Siami, Filmkritiker der größten iranischen Oppositionszeitung "Eetemad", so: "Die Menschen unterstützen Modiri auch, weil es sich um die erste Serie im Iran handelt, die nicht vom Staatsfernsehen produziert und finanziert wurde. Das zeigt, dass das Monopol des staatlich kontrollierten Rundfunks gebrochen werden kann."

(ادامه دارد...)

با درود

چند وقتی هست که تو کوچه و خیابان، تبلیغ های قهوه تلخ را میبینیم و مردم هم به خوبی از این سریال استقبال کردند و کمتر کسی این سریال را کپی میکند. این حرکت زیبای مردم  و خود سریال حتی در رسانه های خارجی هم بازتاب داشته است. از جمله سایت DW که خبری در مورد این سریال را در صفحه اصلی خودش قرار داده. ترجمه این متن را با کمی ... در وبلاگ قرار می دهم. (علت اینکه در بعضی جاها علامت ... را مشاهده می کنید، این است که بعضی از این حرفها شایعه هست و ترجیح می دهم به ترجمه آنها نپردازم!!!)

  "قهوه ای تلخ" برای تلویزیون دولتی ایران

در ایران قانون کپی رایت وجود ندارد، هر کسی حق دارد استفاده کند و یا کپی کند و دوباره بفروشد. در این میان یک طنز سیاسی از مهران مدیری باعث شده است که یک بازنگری دوباره انجام شود.

نیما در حقیقت می خواست فقط یک قهوه تلخ بخورد. اما به دلایل عجیبی بیهوش شد و 200 سال قبل از تولدش در کاخ یک پادشاه قاجار ایرانی به هوش می آید، درست قبل از اعدامش. قبل از قطع سر او، پادشاه میفهمد که نیما چیزهای خاصی را می داند و به همین دلیل نیما اجازه دارد که سر خود را بر تنش نگه دارد! در ادامه این سریال ایرانی، پرفوسور تاریخ دائم در حال پرسش است که آیا او واقعا در حال تماشای تاریخ ایران هست یا در حال دیدن یک فیلم؟

در حقیقت مهران مدیری قصد تهیه یک سریال 90 شبی برای تلویزیون دولتی ایران را داشته است،به گفته خبرهای رسمی، علت اینکه این سریال از تلویزیون ایران پخش نشده، به توافق نرسیدن مهران مدیری و مدیران ارشد بوده است. شایعاتی در مورد سیاسی بودن موضوع نیز وجود دارد. به طور غیر رسمی گفته می شود که محتوای این سریال علت اصلی عدم پخش آن از تلویزیون دولتی است. آقای ضرغامی، رئیس صدا و سیما نیز اعلام کرده: "این سریال را ما نساخته ایم و به هیچ عنوان مورد تایید ما نیست."

"Bitterer Kaffee" für Irans Staatsfernsehen

Im Iran gilt kein Urheberrecht, jeder darf sich bedienen, kopieren und weiter vermarkten. Ausgerechnet eine regimekritische Satire des Regisseurs Mehran Modiri löst jetzt ein Umdenken aus.

Eigentlich wollte Nima nur einen bitteren Kaffee trinken. Doch auf wundersame Weise beförderte er sich damit ins Delirium und erwachte 200 Jahre vor seiner Geburt am Palast des persischen Kadscharenkönigs kurz vor seiner eigenen Hinrichtung. Kurz vor der Vollstreckung entdeckt der König jedoch, dass Nima über spezielles Wissen verfügt und so darf er seinen Kopf vorerst behalten. In weiteren Folgen der iranischen Serie "Bitterer Kaffee" wird sich der zeitreisende Geschichtsprofessor immer wieder fragen, ob er tatsächlich persische Geschichte oder nur Satire erlebt. 

Eigentlich wollte der Regisseur Mehran Modiri die 90 Folgen seiner Serie im iranischen Staatsfernsehen ausstrahlen lassen, weil Modiri und die Programmchefs sich über die Finanzierung jedoch uneinig waren, wurde die Serie nicht gesendet. So die offizielle Begründung. Tatsächlich jedoch sind die Anspielungen auf das aktuelle politische Geschehen im Iran unübersehbar. Inoffiziell heißt es, der Inhalt sei problematisch gewesen. Ezat-allah Zarghami, Leiter des iranischen Rundfunks, sagt schmallippig, man habe die Serie nicht mit produziert und billige sie in keiner Weise.

(من فقط روزی 10 تا 15 دقیقه برای وبلاگ وقت دارم، بنابراین ادامه این ترجمه را فردا در سایت قرار خواهم داد... )